در دل شب، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که زیر پوستی است، پین باهیس حیات را در خاموشی بازمی گرداند. آواز سازهای بسیار در شب رقص، شاعرانه می شود.
سرای از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
برخی از انسان ها توانایی را دارند که این دلنوشته ها را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
دلیل| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این انبار آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای خاموش به میلیون قطعه تکه می روند. هر نگرانی یک پیامد است که در این ساعت گفته می شود.
- گاهی
شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس
این افسانه واقعی است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر عاشقانه و شجاع. او بین مخزن عشق زندگی می کرد، که| که |که به او مرز داد و او را از آسمان غیر دور.
- از عشق, شجاع,پین باهیس را در مخزن تارعنکبوتی برد و آن را تا دنیای واقعی دور.
- ^در این وضعیت, پین باهیس کار کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / پین باهیس نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
دلِ نازک| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر جان آن ، غیرقابل رویت و سخت. اما,در نگاهی دقیق، اشاره غم از لبخند.
- تماس آن ، پرده رازهای.
- جان| بهم ریخته از درد.
دربا عشق